Ο ηθοποιός Θανάσης Ευθυμιάδης, ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ, Στούντιο 4, και μίλησε με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην παιδική του ηλικία, στον ρόλο του στην μεγάλη επιτυχία της ελληνικής τηλεόρασης, το Ντόλτσε Βίτα, στο οποίο πρωταγωνιστούσε αλλά και για τις γυναίκες της ζωής του.
Σχετικά με την πρόσφατη δήλωσή του για τον δάσκαλο που τον έδερνε στο Δημοτικό, ο ηθοποιός που έχει επιλέξει να ζει τον τελευταίο καιρό κοντά στην φύση, είπε:
«Όταν ήμουν νεότερος άκουγα συνέχεια να με ρωτάνε “καλά, τρελός είσαι;”. Οτιδήποτε ακραίο έκανα, αυτό μου έλεγαν, είτε έκανα σούζες με τη μηχανή, είτε βουτιές από τα βράχια. Εγώ όμως δεν ένιωθα έτσι, ένιωθα ότι έκανα αυτό που μου άρεσε», δήλωσε αρχικά και επισήμανε: «Είχα πάρα πολλή ενέργεια μέσα μου που, αν δεν εκτονωνόταν κάπου, μπορεί να γινόταν επικίνδυνη. Εγώ το έκανα μέσω της άσκησης».
«Ήμουν ο τύπος που τσακωνόταν και φώναζε στον δρόμο. Όταν έγινα αναγνωρίσιμος, μετά δεν μπορείς να είσαι έτσι. Διοχέτευσα την ενέργεια και στην κάμερα και στην τηλεόραση με τη βοήθεια των δασκάλων μου, άλλαξα και τις συνήθειές μου. Για παράδειγμα το kick boxing που έκανα, έγινε tai chi. Ο χορός στη δραματική σχολή με βοήθησε πολύ».
«Όταν ο δάσκαλος είσαι μικρός και σε δέρνει, σε κάνει αυθόρμητα και υποσυνείδητα να φαντάζεσαι πότε θα γίνεις κι εσύ μεγάλος για να μην επιτρέπεις να σε δέρνουν. Καταλαβαίνετε τι κακό έκαναν εκείνα τα χρόνια; Καταλαβαίνετε ότι πρέπει πολύ σωστά να απαγορευτούν ταινίες όπως το “Ξύλο Βγήκε Απ’ Τον Παράδεισο;”. Βάζουν στη συνείδηση ενός μικρού παιδιού ότι είναι σωστό να σε δέρνει ένας μεγάλος».
Προσευχήθηκα στο Άγιο Όρος να γίνω πατέρας κοριτσιών
“Όταν πήγα στο Άγιο Όρος, πήρα πολύ ωραία πράγματα, απλώς ζήτησα πριν φύγω να μιλήσω με κάποιον μοναχό που έχει ζήσει στην Αθήνα, να ξέρει που επιστρέφω εγώ. Μετά από λίγη ώρα ήρθε κάποιος που είχε ζήσει στην Αθήνα μέχρι τα 18 του.
Μου είπε να μην κάνω στους άλλους αυτά που δε θέλω να μου κάνουν, να κάνω αυτά που θέλω να μου κάνουν και να μην κρίνω κανέναν, ειδικά αν δεν είναι μπροστά. Τότε ήμουν λίγο πριν τα 40, πριν κάνω οικογένεια. Τα είχα ζήσει όλα, ήθελα να πάω να προετοιμαστώ για να αρχίσω να βλέπω τη γυναίκα με άλλα μάτια. Προσευχήθηκα τότε στο Άγιο Όρος να γίνω πατέρας κοριτσιών.
Πήγα πρώτα να δω ποιο ήταν το θέμα μου με τις γυναίκες και να το λύσω, πήγα στο περιβόλι της Παναγιάς για να ζητήσω τη βοήθειά της και μετά ζήτησα πως θέλω να είναι η ζωή μου από εκεί και πέρα. Μέχρι τότε γοητευόμουν από τη δόξα, αλλά έβλεπα ότι δε μου έφερνε χαρά, ευτυχία, γύρναγα το βράδυ και ήμουν μόνος μου….»
«Στην αρχή δεν ήθελα να παίξω στο ”Ντόλτσε Βίτα”»
“Η πρόταση για τη σειρά μου ήρθε, μόλις έχω τελειώσει από τη δραματική σχολή, έχω τελειώσει τη συνεργασία με τον Βογιατζή πέντε χρόνια και είμαι περιζήτητος. Μετρούσε και η εξωτερική εμφάνιση εκείνα τα χρόνια. Είπα εγώ ότι θέλω να παίξω κλασικούς, δραματικούς ρόλους. Τότε με πήραν τηλέφωνο οι σεναριογράφοι του Ντόλτσε Βίτα για την πρόταση. Με είχαν δει στις εξετάσεις της δραματικής σχολής. Έψαχναν έναν νέο πρωταγωνιστή και τότε μου έδωσαν τα σενάριο, τα τρία πρώτα επεισόδια, ώστε να πάω διαβασμένος.
Τότε μου είπαν ότι είναι μία ποιοτική κωμωδία. Εγώ μόλις το άκουσα ξενέρωσα. Όταν γύρισα σπίτι, συζούσα με μία κοπέλα, πέταξα τα σενάρια στον καναπέ. Της είπα ότι σπατάλησα τον χρόνο μου και ότι πάω να περπατήσω στου Φιλοπάππου για να ξεχάσω αυτό το ανούσιο ραντεβού Τότε εκείνη, η οποία είναι μία από τις δύο – τρεις μεγάλες αγάπες της ζωής μου, δασκάλα θα έλεγα, διάβασε τα σενάρια και επιστρέφοντας εγώ, μου είπε ότι πρέπει να το κάνω, ότι είναι για μένα και ότι γράφτηκε για εμένα. Από τη στιγμή που μου το είπε, είπα ότι πρέπει να πάω στην οντισιόν, αλλά με κρύα καρδιά. Την άκουσα, το πίστεψα, προετοιμάστηκα και πήγα καλά”
«Οι κόρες μου είναι οι μεγάλες δασκάλες μου»
«Πήρα την απόφαση να αφήσω την τηλεόραση γιατί έτσι κι αλλιώς είχε έρθει η οικονομική κρίση το 2010 και πλέον οι αμοιβές δεν είχαν καμία σχέση με παλιά. Το θέμα της επιτυχίας και η δόξα θα μπορούσε να είναι το δέλεαρ, αλλά εκεί είπα όχι φίλε ζήτησες κάτι άλλο, ζήτησες δύο κορίτσια. Κάτσε να τα ευχαριστηθείς. Περιόρισε αυτά που χρειάζεσαι και όχι τις επιθυμίες σου. Ικανοποίησε πρώτα τις ανάγκες της οικογένειας και μετά θα δούμε αν θα περισσέψει. Ικανοποιώντας τις ανάγκες της οικογένειας, είχα πολύ λιγότερα έξοδα και δεν χρειαζόταν να δουλεύω στην τηλεόραση και μόνο με τη δουλειά του θεάτρου μπορούσα να ζούμε απλά και λιτά.
Δεν πάνε φροντιστήρια τα παιδιά μου, δεν έχει τέτοια. Ποτέ. Το θεωρώ εγκληματικό, προσβλητικό και είμαστε η μοναδική χώρα παγκοσμίως. Στα αγγλικά δεν υπάρχει λέξη. Προσπαθείς να πεις σε έναν Άγγλο τι είναι το φροντιστήριο στην Ελλάδα και δεν σε καταλαβαίνει. Πάνε σε ένα άλλο σχολείο για να μάθουν αυτά που έμαθαν στο κανονικό σχολείο; Τα αγγλικά τους τα κάνει η μαμά τους».
