Τα φυτά έχουν ψυχή -αισθάνονται, διαισθάνονται, βλέπουν, ακούνε, έχουν μνήμη

Όλα τα φυτά έχουν ψυχή, αισθάνονται, διαισθάνονται «βλέπουν» και «ακούνε» έχουν μνήμη. Έχουν δηλαδή όλο εκείνο το σύστημα που στον άνθρωπο ονομάζουμε «νευροφυτικό». Άλλωστε το βασικό μέρος του σώματός μας προέρχεται από τα φυτά.

Ο καθηγητής Κλήβ Μπάξτερ, που χρησιμοποιούσε τις «μηχανές της αλήθειας για να ξεσκεπάζει τους εγκληματίες, ανάμεσα στα πρώτα του πειράματα, έκανε το 1988, κι’ αυτό: Έβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο δύο φυτά. Έπειτα, μέσα από το δωμάτιο, πέρασαν διαδοχικά, ξεχωριστά ο ένας από τον άλλο, πέντε βοηθοί του και ο ίδιος. Ένας από τους πέντε, χωρίς να ξέρουν οι άλλοι ποιος, επελέγη­ στην τύχη για να κομματιάσει το ένα φυτό.

Αμέσως μετά το άλλο φυτό συνδέθηκε με τη «μηχανή της αλήθειας» και οι έξι άντρες ξαναπέρασαν από μπροστά του — μέσα σ’ αυτούς και ο «εγκληματίας» -, που σαν βρέθηκε πάλι μέσα στο δωμάτιο. το φυτό «τρελάθηκε» από το φόβο του, και «λιποθύμησε».

Έτσι, μ αυτό το πείραμα ο Μπάξτερ ανακάλυψε ότι, τα φυτά, όταν νοιώθουν πως απειλούνται, φτάνουν ακόμα και μέχρι λιποθυμίας, για να μην πονέσουν και να σώσουν τη ζωή τους…

Έχει αποδειχτεί ότι τα φυτά συνδέονται «συναισθηματικά» με τον κηπουρό τους, που τα φροντίζει και τα περιποιείται. Κυριολεκτικά συντονίζονται μαζί του σαν ραδιοφωνικοί δέκτες. Πάνω σ’ αυτό ακριβώς το θέμα έγινε ένα πολύ εντυπωσιακό πείραμα, από τον Αμερικανό ηλεκτρονικό Πήτερ Σωβίν (1986) που ασχολείται με μελέτες πάνω στην εξωαισθητική αντίληψη. Κατάφερε να κάνει ένα φυτό να του ανοίγει την καγκελόπορτα του κήπου του, όποτε αυτός πλησίαζε στο σπίτι. Φυ­σικά το φυτό «αγαπάει» τον Σωβίν και μόνον αυτόν. Επομέ­νως, «συγκινείται» με την παρουσία του, ακόμα και όταν βρίσκεται σε κάποια απόσταση. Η συγκίνηση αυτή προκαλεί μιαν ενέργεια, που συνήθως μετριέται με τις «μηχανές της αλήθειας». Ο Σωβίν, όμως, αντί να συνδέσει το φυτό με έναν απλό με­τρητή, κατασκεύασε έναν υπερευαίσθητο διακόπτη, ο οποίος θέτει σε λειτουργία το ηλεκτρικό μοτέρ, που ανοίγει την πόρτα.

Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα από πειράματα που έγιναν στο Ινστιτούτο Ερευνών στης Καλκούτας, ο Ντεζιντέριους Παπ γράφει:

Το φυτό αποκάλυψε το πιο συγκλονιστικό μυστικό του όταν ο καθηγητής Μπάζε του έκανε ερωτήσεις μέσω ραδιοτηλεγραφικών σημάτων. Τα ραδιοσήματα κατευθύνθηκαν πάνω ο’ ένα σπόρο σιταριού, που βρισκόταν κάτω από τον από­λυτο έλεγχο της ρυθμιστικής συσκευής. Και είδαμε ότι ο σπό­ρος πήρε μέρος στο διάγραμμα!

Τον επηρέασε η ακτινοβολία. Όποτε αυτή δυνάμωνε, επιβρα­δυνόταν ο ρυθμός αναπτύξεως του σπόρου. Δηλαδή, το φυτό μπορούσε να «πιάνει» ακτινοβο­λίες, που ο άνθρωπος δεν μπο­ρεί, γιατί δεν έχει το κατάλλη­λο όργανο. Κι όχι μόνον αυ­τό. Τα φυτό σχεδόν «απαντού­σε».

Ο Μπάζε υποψιαζόταν την ύπαρξη κάποιου νευρικού συ­στήματος στα φυτά και ανακάλυψε ένα «μηχανισμό», ανά­λογο με την καρδιά που προορισμό έχει την κυκλοφορία της λύμφης.

Πολλά φυτά, γράφει ο Παπ, διαθέτουν ένα οπτικό όργανο, σε σχήμα αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Αυτή η αποκάλυψη του φυσιολόγου Χάμπερλαντ, που άφησε κατάπληκτο τον επιστημο­νικό κόσμο, με αποτέλεσμα να μη γίνεται πιστευτή, σήμερα έ­χει αποδειχτεί και δεν χωρά καμιά αμφισβήτηση. Η «σελατζινέλλα», ένα παράξενο φυτό, που ευδοκιμεί μέσα στα τροπι­κά δάση, έχει αυτό το «μάτι» και μάλιστα τώρα ευδιάκριτο, που εξουδετερώνει κάθε αμφιβολία. Ασφαλώς υπάρχουν κι’ άλλα φυτά που διαθέτουν οπτικό όργανο, διαφορετικής μορφής βέβαια.

Ο Μπάζε κατάφερε ακόμη να αποδείξει ότι πολλά φυτά αντιδρούν ακόμη και σε ακτίνες που διαρκούν ελάχιστο κλάσμα του δευτερόλεπτου.

Οι σημερινές μεταλλάξεις των φυτών, ιδίως των παραγωγικών, από τον άνθρωπο επιβεβαιώνουν όλα αυτά.

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΣΗΜΑΤΩΝ

Μια ομάδα επιστημόνων του Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας με επικεφαλής τον καθηγητή Σέϊν, απέδειξε ότι κύτταρα φυτών και ζώων μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες, με τη μορφή απειροελάχιστων φωτεινών σημάτων.

Οι επιστήμονες αυτοί έκαναν το ακόλουθο πείραμα: Έβαλαν ομοιογενή ζωικά και φυτικά κύτταρα μέσα σε δυο γυά­λινα δοχεία, χωρισμένα από ένα λεπτό διάφραγμα. Στο ένα οπό τα δύο κύτταρα χορηγήθηκε έ­νας ιός. Και τότε ο ιός άρχισε να προκαλεί «σήματα συναγερμού», σε κανονικά χρονικά διαστήματα, που μεταδίδονταν με τη μορφή απειροελάχιστων λάμ­ψεων από τα «υγιή» κύτταρα τού δεύτερου δοχείου.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Αποδείχτηκε ότι άτομα προικισμένα με εξαιρετική υπερευαισθησία, μπορούν να έχουν επίδραση στα φυτά.

Αλλά γιατί να ψάχνουμε; Δε μας φθάνει ότι τα φυτά στρέφονται προς το μέρος του ήλιου.

Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο ότι τα φυτά «αισθάνονται» τον κόσμο γύρω τους, σαν να βλέπουν. Αν φυτέψεις μια φασολιά κοντά σε κάγκελα, και παράλληλα δέσεις ένα σπάγκο που πηγαίνει ψηλότερα, όταν θελήσει να αναρριχηθεί, δεν θα πιαστεί στα κάγκελα, αλλά στο σπάγκο που πηγαίνει ψηλότερα – κι ας βρίσκεται μακρύτερα – σαν να βλέπει (προσωπικό πείραμα).

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

Η πιο εκπληκτική διαπίστωση, που έκαναν οι επιστήμονες, έγραψε η σοβιετική επιθεώρηση «Νοβόστι», είναι ότι τα φυτά έχουν και μνήμη – ιδιότητα που χαρακτηρίζει μόνο τους ανώτερους Ζωικούς οργανισμούς, οι οποίοι διαθέτουν ττελειοποιημένο νευρικό σύστημα. Ετσι κι αυτά υπόκεινται στο βασικό μηχανισμό των «ελεγχομένων αντανακλαστικών». Και αυτό αποδεικνύεται με το ακό­λουθο πείραμα: οι ρίζες ενός φασολιού τοποθετήθηκαν μέσα σε νερό θερμοκρασίας μηδέν βαθμών, και λίγο αργότερα, σε νερό κανονικό. Και όμως, τα «σήματα κινδύνου» που έδινε το φυτό, δεν σταμάτησαν, αμέσως μόλις βρέθηκε σε κανονικές συνθήκες. Το φασόλι «θυμόταν» ακόμη την παγωνιά και συνέχισε να συμπεριφέρεται με προφύλαξη. Διαπιστώθηκε επίσης, ότι τα αγγούρια, τα φασόλια, το σιτάρι και οι πατάτες, μπο­ρούν να θυμηθούν τέλεια τις δυσάρεστες στιγμές που πέ­ρασαν.

ΤΑ ΦΥΤΑ ΑΚΟΥΝΕ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΝ

Στην Ινδία, ο καθηγητής Σίνγκχ, του Πανε­πιστημίου του Ανομαλάϊ βεβαίωνε (1985) ότι τα φυτά είναι πολύ πιο ευαίσθητα στη μουσική από τους ανθρώπους. Διάφορα πειράματα που έκανε, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα, ότι τα φυτά επιταχύνουν πολύ την ωρίμανση των καρπών τους, κάτω από την επίδραση ορισμένων με­λωδιών.

Το γεγονός αυτό το έχει διαπιστώσει και ο Σκανδιναβός ειδικός επιστήμονας Κάρλ Κρίστιανσεν, που γράφει σε μελέτη του:

«Κάτω από τους ήχους ενός βιολιού, για παράδειγμα, η « Μιμόζα Πούντικα» αναπτύχθηκε και οι ρίζες της δυνάμωσαν κατά 60% πιο γρήγορα, απ όσο θα αναπτύσσονταν σε κανονικές συνθήκες. Φαίνεται ότι οι υψηλοί τόνοι είναι πιο αποτελεσματικοί από τους χαμηλούς και οι φωνές των γυναικών και των παιδιών επιδρούν ευεργετικά ενώ το αντίθετο συμβαίνει με τις φωνές των ανδρών. Ωσ­τόσο, οι προτιμήσεις αλλάζουν από φυτό σε φυτό.

Και κάτι άλλο ακόμη: Ο κα­θηγητής Ιβάν Γκουνάρ, διευθυντής της έδρας Φυσιολογίας των φυτών, της Αγροτικής Ακαδημίας της Μόσχας, μπόρεσε να ενισχύσει, με κάποια ειδική ηλεκτρονική συσκευή τις «φωνές» των φυτών. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι ένα βλαστάρι κριθαριού «φωνάζει» όταν το βουτήξουμε μέσα σε νερό πολύ ζεστό. Αυτή είναι μια απόδειξη ότι τα φυτά έχουν νευρικό σύ­στημα και αισθητήρια όργανα, ανάλογα με εκείνα των ανώτε­ρων Ζωικών οργανισμών.

Άλλωστε ίσως έχουμε ακούσει γεωργούς να λένε ότι «ακούνε» τις φωνές των φυτών, και το χυμό που τρέχει μέσα τους – κάτι τέτοιο έγραφαν τα παλιά αναγνωστικά βιβλία.

Τέλος να πούμε ότι ακόμη και τα κομμένα άνθη αντιδρούν ανάλογα – όσο είναι τρυφερά – στον ανθρώπινο μαγνητισμό. Αν το άτομο που τάχει τα καλοδέχτηκε τότε διατηρούνται περισσότερο τρυφερά, αν τα πήρε με άρνηση, ή αδιάφορα, τότε μαραίνονται πιο γρήγορα.

Ακόμη και στη μακρινή αρχαιότητα ο Εμπεδοκλής, ο Αριστοτέλης και άλλοι πίστευαν ότι τα φυτά έχουν ψυχή.

πηγή: koutouzis.gr

Αυτά να τα βλέπουν οι φανατικοί χορτοφάγοι. Παν μέτρον άριστον, έλεγαν οι πρόγονοι μας.

Τα πλάσματα της φύσης δεν μπορούμε να τα ξεχωρίζουμε ρατσιστικά. Όποιος θέλει να μην τρώει ΚΑΝΕΝΑ ζωντανό οργανισμό, δεν έχει παρά να ανέβει στα ανώτερα επίπεδα πνευματικής εξέλιξης όπου δεν θα χρειάζεται καμία τροφή. Και τότε ίσως ανεβαίνοντας συλλογικά σε τέτοια επίπεδα ο άνθρωπος να μπορέσει να συμπαρασύρει και όλο το υπόλοιπο βασίλειο ανακύκλωσης.

Καλή σταδιοδρομία!

Πηγή: allnewz.gr