Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν το μικρό τους να μάθει να βλέπει τη ζωή με τα γυαλιά της αισιοδοξίας; Να σκέφτεται θετικά και να ονειρεύεται;
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να βγει από το λεξιλόγιο σας η λέξη «μη». Αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως ένα παιδί χωρίς όρια και κανόνες.
Για να καταλάβετε τη διαφορά αυτή φέρτε στο μυαλό μια κλασσική στιγμή που το παιδί πάει να κάνει κάτι και του φωνάζετε «μη». Αναλόγως το παιδί θα σκεφτεί πρώτα (υποσυνείδητα, σε κλάσματα δευτερολέπτου ) το αρνητικό συμβάν (π.χ. ότι θα πέσει) και μετά θα επεξεργαστεί (συνειδητά) το επόμενο βήμα για να το αποφύγει.
Είναι λοιπόν κατανοητό ότι όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο λίγο έχει αναπτυχθεί η ικανότητά του να χρησιμοποιεί τη συνειδητή σκέψη κι έτσι πιο μεγάλη η πιθανότητα να συγκεντρωθεί σε αυτό που δε θέλετε να γίνει.
Έχετε ακούσει το «Ό,τι σκεφτείς γίνεται;» Αυτό περίπου συμβαίνει και με το «Πρόσεχε θα πέσεις». Αυτό λοιπόν που πρέπει να αλλάξετε είναι ο τρόπος που θέτετε τα όρια και μαθαίνετε το παιδί σας τις αποδεκτές και μη συμπεριφορές. Προσπαθήστε να λέτε στο παιδί τι να κάνει και όχι τι να μην κάνει. Αν φοβάστε π. χ. ότι θα πέσει πείτε του: «Κρατήσου γερά», «Κατέβα από εκεί επάνω», «Κοίτα που πατάς».
Έτσι το παιδί θα συγκεντρωθεί στο στόχο, τον οποίο του θέτετε, χωρίς να χάσει χρόνο σκεπτόμενο κάτι αρνητικό. Εύκολα αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι τα «μη» δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στο λεξιλόγιο μας.
Αντιθέτως, ενισχύστε τη γλώσσα που χρησιμοποιείτε με φράσεις που βοηθούν το παιδί να θέσει στόχους, να έχει στο μυαλό του θετικές εικόνες και θετική ενέργεια, ώστε να αναπτύξει την αυτοπεποίθησή του. Ο τρόπος που επικοινωνείτε με το μικρό σας επηρεάζει τη ζωή του.
Οι λέξεις που χρησιμοποιείτε δημιουργούν σκέψεις και η ποιότητα των σκέψεων καθορίζει την ποιότητα της ζωής. Με άλλα λόγια, προσπαθήστε να μην επικοινωνείτε στα παιδιά σας τους φόβους και τις ανασφάλειες σας, καθώς το επηρεάζουν αρνητικά και προκαλούν φοβίες.
Οι φράσεις «Μη πηγαίνεις τόσο γρήγορα με το ποδήλατο θα πέσεις» ,»Μην σκαρφαλώνεις τόσο ψηλά θα χτυπήσεις», «Μην χοροπηδάς θα τραυματιστείς» καλό θα είναι να αντικατασταθούν με άλλες όπως π.χ. «Πιο σιγά σε παρακαλώ» ή «Όχι τόσο ψηλά, σε παρακαλώ».
Είναι απολύτως λογικό να φοβάστε για την ασφάλεια των μικρών σας, αλλά μην ξεχνάτε ότι αφενός εσείς μπορείτε να διαχειριστείτε το φόβο καλύτερα από το παιδί και αφετέρου δεν είναι σωστό να του μεταφέρετε το φόβο.
Είναι σημαντικό να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας την ώρα της δραστηριότητας. Όσο για τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά την ώρα μια δραστηριότητας καλό είναι να τα ενημερώνετε πριν ή μετά. Μιλήστε τους για το πως νιώθετε όταν πηγαίνει πολύ ψηλά αλλά ρωτήστε πως νιώθει το ίδιο για το κατόρθωμά του. Σε κάθε περίπτωση πάντως να είστε κοντά του και έτοιμος να παρέμβετε αν τυχόν υπάρξει κίνδυνος. Αν σας ξεφύγει πού και πού ένα «Πρόσεχε θα πέσεις» δεν χάθηκε ο κόσμος.
Σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσετε ότι μπορείτε να το πείτε διαφορετικά και να το διορθώσετε την επόμενη φορά.
Με τις αλλαγές αυτές στη ζωή σας, βοηθάτε το μικρό σας να πιστέψει στον εαυτό του και τις δυνατότητές του. Ξέρει πως μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου είναι αποδεκτό γεγονός που το κάνει να νιώθει ασφάλεια. Ακόμα, είναι πολύ σημαντικό να βλέπετε και εσείς τη ζωή αισιόδοξα.
Αν το παιδί σας παρατηρεί τους γονείς του να αγωνίζονται με αισιοδοξία και δύναμη, παρ” όλες τις δυσκολίες, θα ακολουθήσει κι εκείνο το παράδειγμά σας.
