Εδώ και αρκετά χρόνια τις ειδήσεις που αξίζει να γνωρίζεις δεν θα τις ακούσεις στα τηλεοπτικά κανάλια. Θα τις διαβάσεις στο διαδίκτυο, σε αναρτήσεις των ανθρώπων της διπλανής πόρτας.
Πριν μερικούς μήνες ο Haris Pasvantidis έκανε γνωστή μέσω της σελίδας του στο Facebook την όμορφη ιστορία της κυρίας Κωνσταντίνας Αγγελούση. Η κυρία Κωνσταντίνα είναι παραγωγός της Β’ λαϊκής Αθηνών αλλά είναι και ένας Άνθρωπος με το Α κεφαλαίο.
Όταν βλέπει ανθρώπους που πάνε στην Λαϊκή στο κλείσιμο και μαζεύουν τα πεταμένα τρόφιμα από τον δρόμο, τους φωνάζει και τους προσφέρει δωρεάν από τον πάγκο της αυτά που της έχουν περισσέψει.
Δεν το έχει κάνει μια φορά. Δεν είναι τυχαίο το να είσαι άνθρωπος.
Η κυρία Αγγελική καταλαβαίνει την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ως κοινωνία και βάζει το λιθαράκι της για να χαρίσει μερικά χαμόγελα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.
Η κυρία Αγγελική προσφέρει αυτό που μπορεί. Από το υστέρημα της προσφέρει χωρίς ανταλλάγματα. Άλλωστε άνθρωπο δεν σε κάνουν τα λεφτά και η καριέρα, αλλά η αλληλεγγύη που κουβαλάς μέσα σου.
Αυτή είναι η ανάρτηση:
ΑΞΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΠΑΙΝΩΝ ΜΙΑ ΠΩΛΗΤΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΛΑΪΚΈΣ ΑΓΟΡΈΣ!!!
Αξίζει μιας αναδημοσίευσης και προβολής, η ανάρτηση στο site ‘Marketplace2027″, μαζί με τα πιο θερμά συγχαρητήρια μου στην κ. Αγγελούση. Τιμά την προσωπική της δουλειά αλλά και τον κλάδο συνολικά. Εκείνο που δεν γνωρίζει ο συντάκτης είναι ότι στις λαϊκές μας, υπάρχουν πάρα πολλές πωλήτριες και πωλητές που κάνουν το ίδιο. Γιατί στις αγορές μας η κοινωνική αλληλεγγύη είναι πάντα παρούσα και για την οποία, ως Διευθυντής , αισθάνομαι περήφανος.
Ιδού η ανάρτηση.
“Η γυναίκα της φωτογραφίας η Κωνσταντίνα Αγγελούση είναι παραγωγός της Β’ λαϊκής Πειραιά που κάθε Τρίτη λειτουργεί στην πόλη της Καλλιθέας (Λυκούργου/Λασκαρίδου/ Σπάρτης). Αυτήν την κυρία την έχω πετύχει αρκετές φορές στο τέλος της λαϊκής να κάνει το εξής:
Όταν βλέπει ανθρώπους χωρίς χρήματα που έρχονται στο σχόλασμα και μαζεύουν από το δρόμο τα πεταμένα τρόφιμα για να τα πάνε στην οικογένεια τους, τους φωνάζει και τους λέει να πάρουν ότι θέλουν από τον πάγκο της δωρεάν.
Το είδα και ανατρίχιασα.
Το είχα δει και άλλη φορά και σκέφτηκα ότι ήταν τυχαίο.
Τελικά οχι δεν είναι τυχαίο το να είσαι άνθρωπος. Το χθεσινό που αντίκρισα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη πως άνθρωπο δεν σε κάνουν οι σπουδές και τα πτυχία. Τους αληθινούς βαθμούς τους βάζει η ζωή. Οχι οι καθηγητές.
Σαράντα πτυχία πανεπιστημίων δεν κάνουν μισό πτυχίο ανθρωπιάς δικό της”.
