Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κάθεται σε μια καφετέρια και θυμάται τα νιάτα του.
– Θυμάσαι, λέει ο γέρος στην γριά, που πρώτοσυναντηθήκαμε πριν 50 χρόνια…
σε ετούτη εδώ την καφετέρια και μόλις βγήκαμε από εδώ, σε πήγα πίσω στον φράχτη του διπλανού εργοστασίου και το κάναμε ;
– Και βέβαια το θυμάμαι, λέει η γριά.
– Ε, λοιπόν για χάρη εκείνης της μέρας, λέω να το ξανακάνουμε απόψε.
– Βεβαίως, λέει η γριά και σηκώνονται και οι δυο να βγουν από την καφετέρια.
Ένας τυπάκος που καθόταν εκεί δίπλα και άκουσε την συνομιλία, σκέφτηκε:
«Γούστο θα έχει να πάρω μάτι τα γερόντια» και τους ακολούθησε.
Βλέπει λοιπόν την γριά να σηκώνει την φούστα και να πιάνεται στον φράχτη και από πίσω ο γέρος έχοντας κατεβάσει τα παντελόνια.
Το τι ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται. Τις πιο άγριες καταστάσεις που είχε δει ποτέ ο ματάκιας! Για 40 λεπτά, χωρίς διακοπή, το ζευγάρι τιναζόταν έξαλλα, κουνιόταν σπασμωδικά και οι δυο τους, ούρλιαζαν με τεντωμένες τις φλέβες και γουρλωμένα μάτια. Στο τέλος κατέρρευσαν και έπεσαν στο χώμα.
Ο ματάκιας έπαθε πλάκα. Ποτέ δεν είχε δει, ούτε ακούσει για τόσο παρατεταμένο και τόσο άγρια πόσο μάλλον από δυο γερόντια. «Πρέπει να μάθω το μυστικό τους» σκέφτηκε. Περίμενε να συνέλθουν και πλησίασε τον γέρο.
– Παππού, χωρίς να το θέλω είδα το σκηνικό και εντυπωσιάστηκα.
Ποιο είναι το μυστικό σου; Έτσι το έκανες και πριν πενήντα χρόνια;
– Παιδί μου, απαντά ο γέρος, πριν πενήντα χρόνια αυτός ο φράχτης δεν ήταν ηλεκτροφόρος
