Τα αρχεία δείχνουν ότι οι μητέρες δελφινιών χρησιμοποιούν “μωρουδίστικη φλυαρία” προς τα μικρά τους. Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια μελέτης των ριγωτών δελφινιών, διαπιστώθηκε ότι οι μητέρες έχουν υψηλά επίπεδα σφυρίγματος και ένα ευρύ φάσμα συνομιλιών με τους απογόνους τους.
Τα δελφίνια είναι απίστευτα θηλαστικά ζώα
Τα δελφίνια είναι κοινωνικά, παιχνιδιάρικα και παρουσιάζουν μοναδικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. Και τώρα αποκαλύφθηκε ότι τα δελφίνια κάνουν πράγματα διαφορετικά από τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, τα θηλυκά ριγωτά δελφίνια αλλάζουν τον υψηλό, παιδικό τόνο τους όταν μιλούν στα μικρά τους. Οι ερευνητές κατέγραψαν τα σφυρίγματα 19 μητέρων δελφινιών στη Φλόριντα, όταν ήταν με τα μικρά τους, κολυμπούσαν μόνα τους ή με άλλους ενήλικες.
Το σφύριγμα των δελφινιών και η σημασία του
Οι σφυρίχτρες των δελφινιών είναι ένα μοναδικό και σημαντικό σήμα, παρόμοιο με εκείνο που κάνουν όταν φωνάζουν το όνομά τους”, λέει ο δρ Λίντσεϊ. Τα δελφίνια χρησιμοποιούν αυτές τις σφυρίχτρες για να παρακολουθούν ο ένας την τοποθεσία του άλλου. “Επαναλαμβάνουν τακτικά: “Είμαι εδώ, είμαι εδώ””, λέει η Laela Sayig, θαλάσσια βιολόγος στο Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole στη Μασαχουσέτη.
Όταν οι μητέρες πουλιά στέλνουν σήματα στους νεοσσούς τους, τα σφυρίγματά τους είναι υψηλότερα και έχουν μεγαλύτερο εύρος από το συνηθισμένο, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Η απόκτηση αυτών των δεδομένων δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Για περισσότερα από 30 χρόνια, οι επιστήμονες φώτιζαν επανειλημμένα με ένα ειδικό μικρόφωνο τις ίδιες άγριες μητέρες δελφίνια στον κόλπο της Σαρασότα στη Φλόριντα, για να καταγράψουν τα χαρακτηριστικά σφυρίγματά τους.
Στη Σαρασότα, τα νεαρά δελφίνια μένουν με τις μητέρες τους κατά μέσο όρο τρία χρόνια και μερικές φορές περισσότερο. Στη Σαρασότα, τα νεαρά δελφίνια μένουν με τις μητέρες τους κατά μέσο όρο τρία χρόνια και μερικές φορές περισσότερο. Ο Mauricio Cantor, θαλάσσιος βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε: “Πρόκειται για πρωτοφανή και πραγματικά αξιοσημείωτα δεδομένα. Η μελέτη αυτή είναι το αποτέλεσμα πολλών ερευνητικών προσπαθειών”.
Δεν είναι σαφές γιατί οι άνθρωποι, τα δελφίνια ή άλλα πλάσματα χρησιμοποιούν τη φλυαρία, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η φλυαρία μπορεί να βοηθήσει τα μωρά να μάθουν να προφέρουν νέους ήχους: έρευνα από τη δεκαετία του 1980 δείχνει ότι τα ανθρώπινα μωρά μπορεί να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε ήχους ομιλίας με μεγαλύτερο εύρος τονικού ύψους.
Οι θηλυκοί μακάκοι ρέζους μπορούν να αλλάξουν τη φωνή τους για να προσελκύσουν την προσοχή των απογόνων τους. Οι πέρδικες Rhesus αυξάνουν επίσης τον τόνο της φωνής τους και επιβραδύνουν τις φωνές τους για να προσελκύσουν την προσοχή των νεοσσών τους.
Η μελέτη εξετάζει τον τρόπο που μιλούν στους απογόνους τους
Στη μελέτη των δελφινιών, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν μόνο στα διακριτικά φωνητικά χαρακτηριστικά, οπότε δεν είναι γνωστό αν τα δελφίνια χρησιμοποιούν τη γλώσσα των βρεφών για άλλες αλληλεπιδράσεις ή αν τα δελφίνια μαθαίνουν να “μιλούν” στους απογόνους τους με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι άνθρωποι.
«Θα ήταν λογικό αν υπάρχουν παρόμοιες προσαρμογές στα ρινοδέλφινα – ένα μακρόβιο, εξαιρετικά ακουστικό είδος», όπου τα μικρά πρέπει να μάθουν να εκφωνούν πολλούς ήχους για να επικοινωνούν, δήλωσε ο Frants Jensen, οικολόγος της συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας και από τους συγγραφείς της μελέτης. Ένας άλλος πιθανός λόγος για τη μωρουδίστικη φωνή, είναι να τραβήξετε την προσοχή των παιδιών.
«Είναι πολύ σημαντικό για ένα μικρό να ξέρει «Ω, η μαμά μου μιλάει τώρα» – αντί να ανακοινώνει απλώς την παρουσία της σε κάποιον άλλο», πρόσθεσε η Janet Mann, θαλάσσια βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Georgetown, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη
